شادی واقعی

شادی واقعی

دو نفر در کناری ایستاده و با هم می گفتند و می خندیدند، یکی جوک می گفت و اون دیگری هم می خندید. یک نفر سومی هم که خیلی دور از آنجا ایستاده بود، او هم می خندید !

به او گفتند که تو که نمی شنوی، تو برای چی می خندی ؟

گفت که من به شما اعتماد دارم، می دانم که شماها بیخودی نمی خندید.

و حالا این شد خندیدن ؟ آدم باید خودش خنده اش بیاد والا اینکه یکی دیگر می خنـده پس من هم بخنــدم، بقول مولانا خنده ی تقلیدی. باور کنید خیلی از چیزهای ما همینجوریست :

در زمین دگران خانه مکُن

کار خود کُن کار بیگانه مکُن

کیست بیگانه ؟ تن خاکیِ تو

کز برای اوست غمناکیِ تو

و بقول حافظ که می گوید :

بیـا که قصــر امـل سخـت سُست بنیــادست

بیــار بــاده که بنیــاد عُمـــر بر بــادست

غــلام همــت آنـم کـه زیـــر چرخ کبـــود

ز هــرچه رنــگ تعلـــق پذیـــرد آزادست

مگـر تعلــق خــــاطر به مـــــاه رخســـاری

که خاطر از همه غمها به مهر او شادست